5 Şubat 2011 Cumartesi

KENDİMİ ARIYORDUM

Oldum olası insanların söyledikleriyle değil söyleyemedikleriyle ilgilenmişimdir.Bu özelliğimin insanların karmaşık iç dünyasına olan merakımdan kaynaklandığını sanıyorum.Daha lise öğrencisiyken sosyolog ve psikolog yazar Doğan Cüceloğlu'nun kitaplarıyla başladı bu merakım.Bilenler bilir "İyi düşün doğru karar ver","İçimizdeki Çocuk"kitapları hayatımın kullanma kılavuzu olmuştu neredeyse.O kitaplardan öğrendiğim hayatıma bir dövme gibi işlediğim çok tavsiyeleri olmuştur Doğan Cüceloğlu'nun .Hatta anneliğime de çok şeyler katmıştır."Koşulsuz sevmek" terimi girmiştir lügatıma mesela.Evet" Koşulsuz Sevgi" bir insanı sevmek için sebep aramamak,hatasıyla ,kusuruyla sevmek,sevebilmek.Bu sayede evliliğimde kurtulmuştur laf aramızda.Doğan Cüceloğlu'yla kalmadı tabii okuduğum yazarlar.Değişik değişik alanlarda farklı görüşlerde birçok yazarı okudum .Mesela Tevfik Fikret'te okudum Mehmet Akif'te,Necip Fazıl'da okudum Nazım Hikmet'te...Belki de her görüşten insanı okuyarak kendi görüşümü belirlemeye çalıştım.Fakat her birine aynı mesafede kaldım çünkü onları okuyan bendim ve anlattıkları benim onları anlayabildiğim kadarıyla sınırlıydı.
Gelelim son yıllarıma.Üç yıl önce yazarımı ,kitabımı,felsefemi buldum diyebilirim.Elif.Şafak ;yazarlığı,üslubu,anneliği,evliliği, özetle hayattaki duruşu beni çok etkiledi.Duygularım düşüncelerim değişti,gelişti evrim geçirdi .Hayatımda devrimlerim bile oldu.Sonrasında su aktı yolunu buldu ben sufizm'in içine girdikçe çevremdekileri de beraberinde çekmeye başladım.Ve şimdi Aşkın ve kendimi bulma kılavuzum Mesneviyi buldum.Şimdiye kadar hissetmediğim boyutlarda Aşk'ı gördüm.Mevlana'nın insan psikolojisini bu denli çözüşü,bence sosyologların piri oluşu,hakiki Aşk'a giden yolda rehber oluşu kadar beni heyecanlandıran bir başka şey daha olmamıştı hayatımda.O yüzden diğer insanların iç dünyasıyla boşuna vakit kaybettiğimin asıl aradığımın kendim olduğunun farkına vardım.Farkındalığım yüreğimi dillendirdi ve ilk konuştukları ;"Diretmekte mana yok ben ben diye,sen benlikten kurtulursan her şey ve herkes sen."oldu...

5 yorum:

  1. hayat zaten bir yolculuk değilmidir.Bence yolculuğun ilerleyen safhalarında zevklerimiz,okuduklarımız,ilgi alanlarımız,bakış açılarımız,algılarımız bile farklılacaktır.Nasıl şimdiye kadar hep farklılaştıysa...

    YanıtlaSil
  2. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  3. Hayat mutlaka yolculuk ama bende farklılaşmayı değil yavaş yavaş aradığımı bulmayı anlattım çıkış noktasında aynı şeylerle start vermişim aslında kendimi aramaya......Tavsiyeni dikkate alacağım ama henüz blog konusunda öğreneceklerim var sanırım....

    YanıtlaSil
  4. canan merhaba
    bende elif şafak da kendimi gördüm diyebilirim. aşkla başladı bu serüven ve hala devam ediyor. tüm kitaplarını aldım ama henüz hepsi bitmedi.
    yavaş yavaş okuyorum. benim gibi anlatıyor sanki çok seviyorum onu.
    ama tasavvufla ilgili derinlere inemedimhenüz biraz daha yolum var gibi..

    YanıtlaSil
  5. Bu yolculuğunda yol arkadaşın olmayı çok isterim .Senden birkaç kilometre öndede olsam geri gelip seninle yeniden o yollardan geçmek isterim.Nasıl ELİF'İN kitaplarını her bitirdiğinde hüzün kaplıyorsa içini,Sufizm'de öyle içine girdikçe çıkmak istemiyorsun.Yeni bebeğin olduğunu biliyorum ya sana en uygun Elişf şafak kitabının siyah süt olduğunu düşünüyorum sadece bir tavsiye :)))

    YanıtlaSil

Yorumlarınız benim için çok değerli!

>